30 maja
Żywe rozważanie otrzymanych łask czyni nas pokornymi, bo kto uzna dobrodziejstwo, korzy się przed dobrodziejem.
29 maja
Prawdziwa pokora nie przybiera się w pokorę i nie wygłasza słów pokory, bo jej idzie nie tylko o to, by ukryć swoje cnoty, ale głównie o to, by ukryć siebie.
28 maja
Miej większe staranie o korzyści z twoich dóbr, aniżeli je mają ludzie zaprzątnięci światem, bo posiadłości, które mamy, nie są nasze; powierzył je nam do uprawiania Bóg i On chce, żebyśmy je czynili owocnymi i pożytecznymi.
27 maja
Dusza pobożna wybierająca jedną szczególną cnotę dla wyćwiczenia w niej swojej pobożności używa jej niby czystego tła na duchową tkaninę cnót wszystkich, których rozmaitość, jednym tłem trzymana w porządku, wszystkie uczucia i najrozliczniejsze sprawy splata w jedną piękność.
26 maja
Cnoty uformowane w czasach pomyślności są zazwyczaj płaskie i niestałe, ale te, które wyrosły pośród utrapień zawsze są mocne i trwałe.
25 maja
Staraj się przezwyciężać małe pokusy gniewu, podejrzliwości, uporu, zazdrości, obłudy, udawania, próżności i złych myśli, bo przeciwstawienie się małym kuszeniom da wiele siły, by zwyciężyć większe.
24 maja
Znośmy cierpliwie świadomość jak wiele brakuje nam jeszcze do cnoty i doskonałości, ale przy tym starajmy się z całego serca i ducha je osiągnąć.
23 maja
Wielka dusza dąży tylko do wieczności wiedząc, że będzie istniała wiecznie, patrzy z góry na wszystko, co nie jest wieczne; to, co nie jest nieskończone wydaje jej się zbyt podłe, by mogła zasłużyć na jej skłonność.
22 maja
Ten, który jest naprawdę cierpliwy, ani się nie żali na swoją chorobę, ani nie pragnie, żeby się nad nim żalono.
21 maja
Miejmy za pewne, że nawet jeśli zawiedzie nas cały świat, Bóg nas nie zawiedzie; On jest naszym wszystkim i jak na takiego winniśmy zawsze patrzeć na Niego.
20 maja
Jesteśmy ludzki tylko przez rozum, a jednak mało jest ludzi prawdziwie rozumnych, bo zwykle miłość własna wykrzywia nasz umysł i niepostrzeżenie naprowadza nas na tysiące drobnych, a niebezpiecznych niesprawiedliwości i nieprawości, co jak liszki, a których mowa w Pieśni nad pieśniami, pustoszą winnicę.
19 maja
Chrystus Pan przyjmuje słowa naszych modlitw wedle miary, w jakiej my przyjmujemy opowiadanie nam słowa Jego nauki.
18 maja
Oschłości duchowe są znacznie bardziej pożyteczne, gdy się nie dąży z trwogą do wyjścia z nich.
15 maja
Wspomnij na to, że jak pszczoły, gdy robią miód, żyją gorzkim zielem, tak i nam do aktów największej słodyczy i cierpliwości, do składania miodu najdoskonalszych cnót, najlepiej służy chleb goryczy i życie między cierniami.
14 maja
Komunia święta służy wszystkim: doskonałym, aby w doskonałości wytrwali; niedoskonałym, aby się stali doskonałymi, pijąc wciąż z tego źródła doskonałości; mocnym, aby nie osłabli; słabym, aby się wzmocnili; chorym, aby ozdrowieli; zdrowym, aby pilnie zachowali się w zdrowiu.
13 maja
Większą wydaje mi się cnotą jeść bez wyboru to, co nam podadzą i w takim porządku, w jakim nam podadzą, czy nam do smaku, czy nie do smaku, aniżeli zawsze wybierać go gorsze.
12 maja
Najmniejszy błąd dokonany z pełnym namysłem szkodzi więcej doskonałości niż tysiąc nieumyślnych.
11 maja
Pamiętajmy i tym się pocieszajmy, że już samo stanie przy Bogu i przed Jego oczyma jest dla nas zbyt wielką łaską i zaszczytem.
10 maja
Żyć według ducha to podporządkować swoje myśli, słowa i czyny nie skłonnościom ciała, ale w zgodzie z prawdami przedkładanymi przez ducha chrześcijaństwa.
9 maja
Kochaj wszystkich wielką miłością bliźniego; ale zaprzyjaźniaj się tylko z tymi, z którymi wiązać cię może stosunek cnotliwy.
8 maja
Patrz w Niebo, żebyś Nieba dla ziemi nie stracił; patrz w piekło, żebyś w piekło w zamian za przelotne chwile nie wpadł.
6 maja
Męczące są potyczki duchowe, to prawda, ale jakże pocieszające i chwalebne jest wychodzenie z nich zwycięsko!
3 maja
Nie obawiajmy się: znajomość danych nam darów Bożych nie wbija nas w pychę, dopóki zawsze pamiętać będziemy o prawdzie, że co jest dobrego z nas nie jest z nas.
2 maja
O Bogu mów zawsze jak o Bogu, to jest ze czcią i pobożnie; nie dla szukania stąd dla siebie chwały, nie tonem kaznodziejskim, ale w duchu cichości, pokory i miłości.
Subskrybuj:
Posty (Atom)